Cuba Week 1 en 2
Door: Bram Markusse
Blijf op de hoogte en volg Bram
12 Juli 2017 | Cuba, Camagüey
¡Hola compañeros!
We zijn in Cuba; het enige land ter wereld waar je baalt als je een nieuwe auto koopt... Bovendien is het denk ik het enige land waar het zó warm is, dat zelfs de airconditioning ervan gaat zweten. Maar ik loop op mezelf vooruit...
Op zaterdag 1 juli kwamen we, na een kleine 12 uur in het vliegtuig, gesloopt aan in Havana. Gelukkig was het hotel al geboekt, en toen we een uur op onze koffer hadden gewacht konden we meteen door naar bed.
Acclimatiseren aan de hitte of omgaan met een jetlag is normaal niet zo'n probleem, maar gecombineerd is dit een bijzonder heftige opgave. Tot 5 juli hebben we dus vooral in en om het hotel rondgedreven. Het hotelpersoneel was zo verdeeld dat de aardigste mensen de taken deden die het minst met service te maken hadden; de receptionistes stonden constant op de rand van een mentale inzinking, maar een gezellig gesprek met de piccolo of de schoonmaakster was geen enkel probleem. Van de schoonmaakster kreeg ik op dag 3 het grootste compliment dat ik hier ga krijgen ('eres un Cubano', even zelf vertalen a.u.b.). Één dag zijn we echt Havana in geweest; vooral Michèle vond de stad zo tegenvallen dat ze daar zeker 3 weken van moet bijkomen.
6 juli: op naar Trinidad! Op ongeveer 300 kilometer van Havana ligt een prachtig, rustig, koloniaal kustplaatsje, dat met de bus in een schamele 6 uur te bereiken is. We verbleven in een Casa Particular, wat vrij vertaald 'huis met een kamer over' betekent. Ons huis werd bewoond door Maye, een vrouw van in de 30, en haar moeder. Maye was onze professionele huismama; ze maakte schoon, kookte en waste naar onze wens. Dat beviel prima.
Ons rooster was hierdoor vrij om door de stad te banjeren, uit te gaan, souvenirtjes te kopen, paard te rijden, op het strand te liggen of een hapje te eten in de FC Barcelona bar (ja, echt!). Hierdoor is het vakantiegevoel inmiddels in overvloed aanwezig, de gewenning aan de tijd en de temperatuur is compleet.
11 juli vertrok de Hollandse Karavaan naar Camagüey, op nog eens 300 kilometer van Havana. Een grotere, maar minder toeristische stad, waar het leven van de echte Cubaan wat tastbaarder is. Verder valt er nog niet veel over te zeggen; we zijn er namelijk pas net.
Tot slot: WiFi is beschikbaar op rantsoen; op drukbezochte pleinen zendt de overheid een internetsignaal uit, waarvan je voor €1,50 een uurtje gebruik mag maken. Ik denk dat we dit 1 of 2 keer per week doen, maar schrik er niet van als ik er een dag of 5 over doe om te reageren.
¡Hasta Luego!
Bram & Michèle
PS.
Onder het motto 'Old habits die hard':
Geit good. Wal werm.
We zijn in Cuba; het enige land ter wereld waar je baalt als je een nieuwe auto koopt... Bovendien is het denk ik het enige land waar het zó warm is, dat zelfs de airconditioning ervan gaat zweten. Maar ik loop op mezelf vooruit...
Op zaterdag 1 juli kwamen we, na een kleine 12 uur in het vliegtuig, gesloopt aan in Havana. Gelukkig was het hotel al geboekt, en toen we een uur op onze koffer hadden gewacht konden we meteen door naar bed.
Acclimatiseren aan de hitte of omgaan met een jetlag is normaal niet zo'n probleem, maar gecombineerd is dit een bijzonder heftige opgave. Tot 5 juli hebben we dus vooral in en om het hotel rondgedreven. Het hotelpersoneel was zo verdeeld dat de aardigste mensen de taken deden die het minst met service te maken hadden; de receptionistes stonden constant op de rand van een mentale inzinking, maar een gezellig gesprek met de piccolo of de schoonmaakster was geen enkel probleem. Van de schoonmaakster kreeg ik op dag 3 het grootste compliment dat ik hier ga krijgen ('eres un Cubano', even zelf vertalen a.u.b.). Één dag zijn we echt Havana in geweest; vooral Michèle vond de stad zo tegenvallen dat ze daar zeker 3 weken van moet bijkomen.
6 juli: op naar Trinidad! Op ongeveer 300 kilometer van Havana ligt een prachtig, rustig, koloniaal kustplaatsje, dat met de bus in een schamele 6 uur te bereiken is. We verbleven in een Casa Particular, wat vrij vertaald 'huis met een kamer over' betekent. Ons huis werd bewoond door Maye, een vrouw van in de 30, en haar moeder. Maye was onze professionele huismama; ze maakte schoon, kookte en waste naar onze wens. Dat beviel prima.
Ons rooster was hierdoor vrij om door de stad te banjeren, uit te gaan, souvenirtjes te kopen, paard te rijden, op het strand te liggen of een hapje te eten in de FC Barcelona bar (ja, echt!). Hierdoor is het vakantiegevoel inmiddels in overvloed aanwezig, de gewenning aan de tijd en de temperatuur is compleet.
11 juli vertrok de Hollandse Karavaan naar Camagüey, op nog eens 300 kilometer van Havana. Een grotere, maar minder toeristische stad, waar het leven van de echte Cubaan wat tastbaarder is. Verder valt er nog niet veel over te zeggen; we zijn er namelijk pas net.
Tot slot: WiFi is beschikbaar op rantsoen; op drukbezochte pleinen zendt de overheid een internetsignaal uit, waarvan je voor €1,50 een uurtje gebruik mag maken. Ik denk dat we dit 1 of 2 keer per week doen, maar schrik er niet van als ik er een dag of 5 over doe om te reageren.
¡Hasta Luego!
Bram & Michèle
PS.
Onder het motto 'Old habits die hard':
Geit good. Wal werm.
-
12 Juli 2017 - 17:11
Sjoerd:
Wederom een goed verhaal, alsof ik er zelf bij ben! Veel plezier nog en lekker genieten!
Sjoerd
Ps: lekker kort auk -
12 Juli 2017 - 18:02
Max:
Na 3 dagen al het compliment dat je "net een Cubaan bent" is het toppunt van acclimatiseren!
Veel plezier daar met z'n 2-tjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley